Toprak insanlık kültüründe iyiliğin, doğurganlığın, cömertliğin, bereketin, saflığın, temizliğin simgesi olarak benimsenir. İnsan ile toprak ayrılmaz bir bütün ve her canlının yaşamı için vazgeçilmez bir öğedir.
İnsanların hızla topraktan koptuğu, ofis çalışmasının, memuriyetin veya tembelliğin revaçta olduğu bu zamanda yediğimizi, içtiğimizi tırnaklarıyla üreten eller, toprağa bağlı ve onun çevresinde şekillenen hayatlar var. Mehmet Muzaffer Okay’ın ki gibi. Ömrünü doğaya, toprağa adayan güçlü, cesur, rol model idealist bir isim. İnsan için, doğa için, her zaman öncü olmayı sürdüren, doğduğu yöre için elinden ne gelirse yapmak isteyen bir kişiliğe sahip.
Küçücük yaşından itibaren üretiyor, şimdilerde 56 yaşında, “Aileden alışkınım, toprağı hep sevdim. Toprağı boş, kuru göremem, her yer yeşil olmalı. Kendi tarlalarımızı ektim, yetmedi kiraladım… Elim ayağım tuttuğu sürece devam” diyor.
Vatan sevgisi, kardeşlik, millî birlik, beraberlik vb. gibi konulardaki değerleri korumayı her şeyin üzerinde tutmayı yaşam felsefesi haline getiren Okay; memleketimizi tehdit eden bütün sorunlara yönelik gerçekleştirilen mücadelelerde yerel yönetimler ve mülki idareyle birlikte daha yakın işbirliği içerisine girerek çözüm üretmekten kaçınmıyor.
“Toprağa dokunmak bana inanılmaz keyif veriyor” diyen Mehmet Muzaffer Okay, hayata bakış açısını, yaşadıklarından kazandığı deneyimleri, deneyimlerinin kendisine kazandırdıklarını sıcacık gülümsemesi ve içtenliği ile bizimle paylaştı. Doğal, oyunsuz, dümdüz bir insan o. Cevaplarıyla hayata dair mucizelerin var olduğu mesajının da verilmeye çalışıldığı röportajımızı keyifle okuduğunuzda ne demek istediğimiz çok daha iyi anlaşılacaktır. Nereden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Yarım asırlık bir ömrü sınırlı sayıdaki sayfalarımıza sığdırmak kolay değil! Okuyucularımız için faydalı detaylar barındıran sohbetimizin herkese ilham olması dileğiyle Mehmet Muzaffer Okay’ın yaşam hikâyesiyle sizleri baş başa bırakıyoruz. (Devamı Mayıs sayımızda)
